Woensdag 15 april 2015: Cindy K. uit Heerlen, oplichting

Ingrijpende dag vandaag geweest. Gisteren heb ik brieven op de bus gedaan voor de vrouw die mij heeft opgelicht van 2004 tot 2009. Een aangetekende brief en een gewone brief. Dat doe ik één keer per jaar om het geldig te houden / juridisch gezien te stuiten.

Ik ben met haar in contact gekomen in 2004 omdat ze zelfmoord wilde plegen. Daar schrok ik zo van dat ik naar haar toe ben gegaan, helemaal naar het zuiden des lands. Ik kwam er echter niet meer weg. Elke keer als ik weg wilde gaan naar huis dreigde ze alsnog zelfmoord te plegen zodra ik weg zou gaan. Ze vertelde grote verhalen over dat ze werd bedreigd door ouders en moest verhuizen. Ik nam aan dat ze de waarheid sprak en heb haar geholpen te verhuizen naar het westen van het land. Cindy K. uit Heerlen. Ze loog alles bij elkaar en ik heb haar geloofd. Ik had het niet in de gaten. Hoogstwaarschijnlijk omdat ik autistisch ben en zelf heel slecht kan liegen. Dat is een kenmerk van mijn stoornis. Mijn communicatie is net even anders. Ik vertel hier later over op mijn andere blog: volwassen-asperger.blogspot.com

Ze loog mij voor en bedreigde mij. Ze heeft zelfs een keer mijn arm gebroken. Ik was bang voor haar. Ondertussen gaf ze mijn geld uit. Zelf zat ze zwaar in de schulden en zelfs een lening afgesloten op onder valse voorwendselen. Ze loog geld naar zich toe. Neem ik mij kwalijk dat ze mij zo heeft kunnen voorliegen en dat ik haar niet heb doorzien? Soms wel, maar aan de andere kant, ik kon dit ook niet door mijn eigen autisme. En daarnaast had ik weinig voorbeelden uit ervaringen door mijn erg slechte jeugd.

Na een paar moeilijke jaren is ze begin 2009 ineens weer vertrokken naar Zuid-Limburg. En liet mij in lichamelijke in zeer zieke toestand achter. Volgens de artsen lag ik letterlijk op sterven en ik heb toen ook aangeraden gekregen mijn begrafenis te plannen, mocht het verkeerd aflopen. Ik heb dit gedaan.

Zij vertrok en liet mij achter met een rij schulden en deurwaarderproblemen. Dagelijks vielen incassobrieven in de bus. Ik was ten einde raad. Een goede vriend en een vriendin hebben mij toen geholpen de financiële ellende in kaart te brengen. Ik kwam erachter dat Cindy voor mij al een hele rij slachtoffers had gemaakt waarbij ze met mooie geloofwaardige praatjes bij mensen geld en goederen leende, en ik weet dat ze dit heden ten dage nog steeds doet.

Ik heb aangifte proberen te doen bij drie politiebureaus maar geen van allen wilde een aangifte opnemen. Mijn bewijslast is moeilijk omdat het hier gaat om emotionele chantage en dit is lastig te bewijzen. Ook al heb ik wel getuigen van dit feit. Onder andere een hele goede vriendin uit Zeeland, die mij regelmatig heeft opgevangen en er altijd voor me was in de tijd van Cindy. Volgens de politie moet ik deze zaak civiel rechtelijk oplossen.

Samen met twee getuigen ben ik naar Cindy toegegaan en onder vriendelijke omstandigheden en een kopje koffie door Cindy aangeboden hebben we een goed gesprek gehad. Cindy was bereid een oplossing te vinden samen met mij en heeft dan ook volledig vrijwillig en bij goed verstand in bijzijn van twee getuigen en mijzelf een schuldbekentenis ondertekend en een betalingsregeling ondertekend met een maandelijkse aflossing die zij zelf heeft bepaald.

Helaas heeft zij haar beloften nooit waargemaakt en heb ik nooit een cent mogen ontvangen tot op de dag van vandaag. Toch stuur ik ieder jaar op haar verjaardag (vandaag dus) een aangetekende brief en een gewone brief met daarin een sommatie en stuiting en verzoek te betalen. Dit jaar dus ook weer. Men zegt vaak, een kale kip kan je niet plukken en bij oplichting zie je toch nooit meer een cent terug dus accepteer het nou maar. Toch vind ik dit een vreemde opmerking. Vooral als het gaat om emotionele chantage, achterlaten in zeer zieke toestand, ondertekende schuldbekentenis en betalingsregeling, en een bedrag dat inmiddels is opgelopen naar ruim € 40.000,--

Cindy heeft de brieven vandaag aangeboden gekregen. Eentje in haar brievenbus en de aangetekende brief heeft ze geweigerd. Dat recht heeft ze natuurlijk. Maar mocht dit voor een rechter gaan komen dat is dit zeker niet in haar voordeel. Ik heb namelijk de bewijzen van verzending. Een weigering van een aangetekende brief doet niets af aan de bewijswaarde van het aangetekend schrijven, mits ik de brief bij retour netjes gesloten houdt. En natuurlijk doe ik dat. Dat is wettelijk bepaald.

Deze dag was dus wat gespannen voor mij, maar ik weet zeker dat deze dag nog minder leuk was voor haar.