Wees lief voor jezelf
Afgelopen week niet gelukt om hier te schrijven. Ik zat er echt doorheen. Soms gaat het net en soms gaat het net niet. Bij tijden als het net niet gaat dan gun ik mijzelf ook die tijd. Het is nou eenmaal even zo en het gaat wel voorbij. Tip voor mensen die dit herkennen. Adem je tijd op zo'n moment door en verwacht even niet teveel van jezelf. Als je jezelf de hele tijd veel taken geeft en het lukt niet dan faal je alleen maar voor je gevoel. En waarom zou je jezelf de hele tijd dit gevoel geven als je jezelf ook even een pauze kan geven, omdat het nu eenmaal is zoals het is. Wees lief voor jezelf op zo'n moment. Ik heb dit ook geprobeerd de afgelopen week. Nu gaat het weer een beetje en schrijf ik hier weer.
Nieuwe krukken uitgetest
Vanavond een stukje gewandeld met mijn nieuwe krukken. Ik heb een week of twee geleden nieuwe krukken gekocht. Ik loop al vele jaren met stokken vanwege mijn zenuwpijnen in armen en benen. Maar ik had elke keer tennisellebogen van het leunen. Dus toch maar eens goede krukken gekocht. Die dingen zijn duur, bijna 100 euro, maar ik heb een poosje gespaard en ben blij dat ik deze nu heb kunnen kopen. Elleboogkrukken. Ik probeer zoveel mogelijk in beweging te blijven. Het is makkelijk om overal maar mijn scootmobiel te pakken, maar ik merk wel dat mijn benen er niet sterker door worden. Dus af en toe de stokken en er lopend op uit.
Donderdag = voedselbankdag
Vanmiddag nog even het wekelijks voedselpakket gehaald bij de voedselbank. Ik kom hier al jaren, maar ben elke week nog zo dankbaar dat zij dit toch zomaar geven. Allemaal vrijwilligers die keihard werken om een groot deel van de arme bevolking in leiden en omgeving elke week weer de voorzien van voeding.
Nu ben ik op een punt aangekomen dat ik bijna alles heb overleefd en graag meer wil maken van mijn leven, maar wordt ik nog vastgehouden door een depressie, die mij gevangen houdt in het zwarte. En deze depressie is hoogstwaarschijnlijk het gevolg van fouten in de hormonen en neurotransmitters in de hersenen. Dus endogeen en niet reactief. De reactieve depressie ben ik ook van genezen. Maar dit is een depressie die niet zomaar met goede therapie en vaardigheden aanleren onder controle te krijgen is.
Vroeger ben ik een aantal jaren verpleegkundige geweest en heb dit werk met plezier gedaan. Ondanks dat ik autistisch ben hou ik van werken met mensen. Het boeit mij enorm. In 1992 ben ik in de WAO gekomen door mijn psychische problemen en hier zit ik nog. Ik mag niet werken van het UWV. Ik heb moeite gehad te zien dat ze hierin inderdaad gelijk hebben, maar dat hebben ze. Ik mankeer echt teveel om een baan aan te kunnen. Doch stil zitten is niets voor mij en ik help nu mensen via internet een stapje verder met mijn gave voor lesgeven. Ik leer ze hoe je op een andere manier om kan gaan met psychische en lichamelijke pijn zodat het leefbaar wordt. Hoe je om kan gaan met trauma's en levensgebeurtenissen die je neerhalen. Ik leer vaardigheden aan en geef lessen. Niet omdat het moet, maar gewoon omdat ik vind dat ik iets positiefs kan doen met mijn verleden en wat ik heb geleerd. Ik doe dit eigenlijk al 25 jaar. Maar wel op eigen tijden. Als ik een week of maand lang te ziek ben iemand te benaderen of te ondersteunen, dan ben ik niet bereikbaar. Dan heb "ik" tijd en werk ik aan mijzelf. Ik kan mijzelf net rechtop houden in het leven, maar dan ook maar net. En om die reden werk ik niet voor een baas. Ik ben dus geen parasiet der samenleving, maar echt te ziek. En ik probeer er op mijn manier het beste van te maken met alle middelen, gaven en handicaps die ik heb.
Ik ben een schrijfster en bezig met het schrijven van een boekenreeks. Ik ben dus goed met verwoorden van gevoelens en processen. Ik weet dat veel mensen moeite hebben om hetgeen ze voelen te verwoorden. Om mijzelf een plekje te geven mijn gevoel te uiten en andere mensen een plek te geven waarin ik wellicht hun gevoel woorden kan geven ben ik dit blog gestart. Ik dank iedereen alvast hartelijk voor het meelezen en tot gauw.
Brigitte
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten